Ik maak van je klaslokaal een atelier!

Als docent beeldende kunst zal ik samen met  school en de desbetreffende leerkracht zoeken naar een zinvolle, uitdagende invulling van het project passende bij de leeftijd en gestelde culturele competenties. Daarbij is communicatie en wederzijds vertrouwen belangrijk en zal er een situatie ontstaan waarbij je elkaar aanvult, begeleid maar ook kritisch kan zijn ten opzichte van elkaar. In dat geval: één en één is drie! Samen brengen we cultuureducatie op een hoger plan en halen we het maximale uit hoofden en handen!

Door het aanbod van kunst op scholen vergroot en verrijk je immers de belevingswereld van het kind! Kunsteducatie heeft wel degelijk een groot effect op onder meer het vermogen tot observeren, verbeelden, jezelf uitdrukken en refectereren.

Op de allereerste plaats zijn mijn lessen gewoon –leuk-. Want pas als iets leuk is, komt er enthousiasme en komt er enthousiasme dan is de motor voor je hersenen aan (of juist uit) en zal er ruimte zijn voor expirementeren, loslaten en vooral doen! Creativiteit komt tot uiting en dat houdt immers in het vermogen om de juiste vragen te stellen, kritisch te denken, sceptisch te zijn over veronderstellingen, meerdere oplossingen voor een probleem te bedenken of meerdere antwoorden op een vraag.

Vaak probeer ik een link te leggen naar een stuk kunsthistorie: Welke kunstenaar werkte ook op deze manier? In welke tijd, en waarom? Op het digibord laat ik grote foto’s zien met overeenkomsten of juist verschillen tussen het werk van toen en het werk van de leerlingen, hier en nu. We praten over kleur, vorm, structuur en betekenissen. En dan nog kunstbeschouwelijk want het leren kijken naar kunst is één maar ook het kunnen verwoorden en benoemen van aspecten is te leren. Kunst is een symbooltaal, een mededeling, kunst geeft betekenis, kunst beroert en roept emotie op bij iedereen en dat vindt ik een bijzonder aspect en heel boeiend om het met kinderen daarover te hebben. Laat de kinderen mar praten en fantaseren, mijn rol is daar volledig in de fantasie mee te gaan.

Mijn opdrachten binnen de groep zijn duidelijk, concreet en gekaderd. Binnen dat kader is er de mogelijkheid om te experimenteren, onderzoeken, uit te proberen, te falen daarvan te leren, alternatieven te zoeken en weer opnieuw te beginnen. Iedereen krijgt de ruimte en de vrijheid om te verbeelden, om te creëren en kan technieken, vaardigheden en verschillende materialen toepassen binnen zijn eigen werk. Het stuk autonomie vind ik erg belangrijk; jij maakt hier de keuzes en zo wordt het ook jou werk. Durf jij “out-of-the-box” te denken en onafhankelijk?

Ik zie soms kinderen uit de hectiek en realiteit stappen van alledag, volledig opgaan in de opdracht en het materiaal. Dan is mijn doel méér dan bereikt. Zo ontstaan er soms situaties in mijn atelier waar ik stil van kan worden: na een intensieve, stille, afgezonderde zoektocht roept spontaan een meisje van 7 jaar: “Kijk eens wat mooi, ik wist van mezelf niet eens dat ik dit kon”…

Deze zin máákt mijn dag en deze zin maakt mijn werk zo leuk en zinvol!